Focussing, of focussen, is een manier om helderheid te krijgen in je gevoelens door aandacht te schenken aan wat je in je lijf ervaart. Het is een techniek afkomstig uit de humanistische psychologie en maakt deel uit van een meeromvattende filosofie (Gendlin 1962, 1973).
In het kort:
Wat in eerste instantie alleen nog maar lijfelijk voelbaar is krijgt ineens reliëf, waaruit weer nieuwe belevingen te voorschijn komen en je al helend in je eigen belevingsproces komt met woorden, beelden, die daarbij precies aansluiten.
We kunnen zo bezig zijn met gepieker over werk, toekomst, relaties, eenzaamheid, ziekte, dat we het contact met onszelf dreigen te verliezen. Tijdens dit piekeren plakken we bovendien vaak voor de hand liggende etiketten op onszelf, om zo het een en ander nog beter op te potten: ik ben bang, ik ben verdrietig, ik ben teleurgesteld. Het blijken dikwijls van buitenaf toegevoegde, andermans, woorden, te zijn die het ervaren gevoel meteen doodslaan; in dit soort benamingen kunnen we ons nooit helemaal herkennen en thuis voelen, omdat de vele nuances van onze eigen ervaringswereld erin verloren gaan. Het gevoel blijft ons dan vervolgens onopgelost achtervolgen. We weten niet wat ons emotioneel dwarszit.
Gendlin leert ons stil te staan en ons gewaar te worden van de nog onbenoembare roerselen van ons eigen lijf. Omdat daar de oorsprong ligt van onze eigen – op dat moment nog onheldere, maar waar te nemen- belevingen. Van daaruit kunnen woorden in onze eigen oorspronkelijke taal naar boven komen als een weerklank van die belevingen. Wat dan in eerste instantie alleen nog maar lijfelijk voelbaar is krijgt dan ineens reliëf, waaruit weer nieuwe belevingen te voorschijn komen en je al helend in je eigen belevingsproces komt met woorden, beelden, die daarbij precies aansluiten.
Focussen is op veel meer van toepassing dan alleen persoonlijke problemen. Op ieder terrein vereisen creativiteit, oorspronkelijkheid en diepgang iets dat overeenkomt met focussen: het vermogen om voeling te hebben met “iets” dat nog niet onder woorden is gebracht. Dat iets kan op verstandelijk praktisch terrein liggen, of op ieder ander gebied dan ook.
Bron : Focussen, gevoel en je lijf (Gendlin)